O segundo movemento do Concerto para clave BWV 1058 de J.S.Bach posúe un engado especial.
Alterna un motivo rítmico obstinado no continuo coas diferentes aparicións do solista, que vai construíndo un discurso cada vez máis lírico. Todo isto é unha proba evidente do principio barroco do contraste.
Presentamos a versión para clave de Trevor Pinnock co English Concert
Aquí a versión para piano de Glenn Gould:
Claro que este concerto ten a súa versión para violín, ou ao revés, o de clave é unha versión do de violín. Escoitamos a Isaac Stern:
